شعرهایی از سیدحیدر بیات - ترجمه : آیدین ضیایی

1)

ریوایت وارکی

بوتون ریوایت‌لر یالاندیر

گؤرن‌لر اؤیله‌ محو اولوبلار کی اونودوبدورلار

قهوه‌چی!

هوای شرجی شب

به جانم افتاده

سخت سنگین

کابوسهایم چشم در راهند.

دروغ گفته بودند به من آینه‌ها

دروغ گفته بودند به من آینه‌ها

پیر شدنم را

و عینک دیکتاتور

نمردنش را

چشمانت گم می‌شود

چشمانت دو کبوترند

از زمان‌های قدیم می‌آیند

از جهات دور

این سرزمین

 می‌دانم

قدت نمی‌رسد

برای به آغوش گرفتنم

چوبه‌های دار این سرزمین بلند است.

مانیفست

از راههای لگدکوب بیزارم

پایانشان به تو نمی‌رسد

سمبل

سمبل
شعر: سید حیدر بیات
ترجمه : س. رضی

وقتی شعر می‌آید، می‌دانم
همه‌ی کاغذها به من زل می‌زنند
از همان سالهایی که برای تو می‌تپیدم
شبها
در حجره‌های مدرسه‌ای عتیق