(اشاره: این مقاله بعد از مصاحبه دکتر طباطبائی در نشریه مهرنامه برای درج در آن نشریه نگاشته شده بود که متاسفانه مهرنامه از درج مقالات منتقدان (به جز یک جوابیه) خودداری کرد. اکثر جوابیه‌ها در فضای مجازی یا نشریات دیگر منتشر شدند، اما نوشته دکتر اکبرپوران (اولکر اوجقار) تقریبا از معدود جوابیه‌های قابل تاملی بود که هنوز منتشر نشده بود. بنا به درخواست بعضی از دوستان، مقاله با اجازه خود نویسنده منتشر میشود. بیات)
ته مانده‌ای از طعم انجمنهای ایالتی و ولایتی مشروطه در مذاق انسان ترک معاصر این گوشه از جهان مزمزه میشود. همه چیز در مرزهای ابهام قرار دارد. حتی واژه صریح ترک، وقتی درمیان مناسبات سیاسی بسیار سخت این سالهای مملکت، در تیتر رسانه های رسمی دلبری میکند، صراحت خود را از دست میدهد،
آخرین باری که از اختراع یک خط جدید برای زبان ترکی مطلب شنیدم دو هفته پیش بود. به یک کنفرانس بین المللی در تهران برای ایراد سخنرانی دعوت شده بودم که یکی از سخنرانان ضمن برشمردن فضایل دوستش (که بعدا فهمیدیم خود ایشان میباشند) از اختراع یک خط جدید نیز توسط او خبر دادند.
(نقدی بر گفتگوی مهرنامه با سید جواد طباطبائی)
دکتر طباطبائی متولد آذر 1324 در شهر تبریز است. چیزی شبیه متولد آوریل 1944 در آلمان یا متولد اوت همانسال در ژاپن. یعنی دقیقا یکسال بعد از تولد این پیر فرزانه بود که آذربایجان چیزی شبیه آلمان
فائده:
بدان که در لغت ترکى علامت مصدر آن بود که در آخر لفظ ماق باشد مانند «گلماق» به معنى آمدن،
(این مقاله در حوالی سالهای 1384 -85 در هفته‌نامه‌های پیام قم، بهار زنجان و همچنین در مجله ائل سؤزو در شیراز و همچنین سایتها و وبلاگهای اینترنیتی منتشر شده است و اکنون در اینجا بنا به درخواست بعضی از دوستان بازنشر میشود.)
